OGIBiz Website

Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο καθημερινά, υποφέρουν από μυοσκελετικά προβλήματα που ποικίλουν από  μικρές ενοχλήσεις έως βαριές αναπηρίες. Καταναλώνουν δισεκατομμύρια χημικά φάρμακα που εκτός των γνωστών παρενεργειών τους, και χωρίς να παραγνωρίζουμε την όποια προσφορά τους, αδυνατούν να προσφέρουν στην ουσία, ήπιο και ασφαλές αποτέλεσμα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις του είδους είναι από τις πλέον συχνές. Τεράστιο το κόστος για την υγεία και την οικονομία. Αρκεί να αναφέρουμε ότι είναι παγκόσμια η δεύτερη συχνότερη αιτία απουσίας από την εργασία μετά το κοινό κρυολόγημα!

Από το ξεκίνημα κιόλας της ζωής μας εκπαιδευόμαστε να καταπιέζουμε την έκφραση των συναισθημάτων και να απωθούμε στο βάθος του υποσυνείδητου μας εμπειρίες, σκέψεις, καταστάσεις που μας πονούν. Εκτός όμως από την ψυχή μας και το σώμα «στιγματίζεται» από το κάθε τι μας συμβαίνει σε ψυχολογικό επίπεδο. Το σοκ, το άγχος, η πίκρα, ο θυμός, η απόρριψη καταγράφονται στο σώμα μας με μπλοκαρίσματα, μυϊκούς σπασμούς, δυσκαμψίες και πόνο. Σφίγγουμε τους μυς και τα δόντια, κρατάμε την ανάσα μας, για να βγάλουμε πέρα. Έτσι άμεσα αλλά και μακροχρόνια δημιουργούνται δυσλειτουργίες σε διάφορες περιοχές του σώματος μας.

Ανάλογα τον άνθρωπο και την ποιότητα «μπλοκαρίσματος» του, αυτό εκφράζεται στον αυχένα, την μέση, την πλάτη, τους ώμους αλλά και τα εσωτερικά όργανα (ήπαρ, έντερα, στομάχι..). Φυσικά το «πάζλ» του πόνου συμπληρώνουν κομμάτια όπως καταπόνηση στην εργασία, ατυχήματα, κακή στάση του σώματος και έλλειψη άσκησης.

Για να κατανοήσουμε πως λειτουργεί η τεχνική πρέπει να εξηγήσουμε δύο ιατρικούς όρους που ακούμε συχνά αλλά ίσως δεν γνωρίζουμε ακριβώς τη σημασία τους. Η απεικόνιση του μυοσκελετικού συστήματος συνήθως περιορίζεται στους επιφανειακούς μύες του ανθρώπινου σώματος. Υπάρχει όμως μία δεύτερη και τρίτη εν τω βάθει στοιβάδα του μυϊκού μας συστήματος. Εκεί συνήθως καταγράφονται και αποθηκεύονται  όλες οι χρόνιες μυϊκές εντάσεις μας. Αυτές δημιουργούν "πιασίματα", δυσκαμψίες και οξείες κρίσεις πόνου στους γύρω μυς. Έλκουν και ωθούν επίσης τους σπονδύλους, αλλάζοντας τις σχέσεις τους μεταξύ τους και δημιουργώντας μικρές παρεκτοπίσεις ή υπερεξαρθρώσεις. Με τον όρο «μυϊκός σπασμός» εννοούμε έναν τύπο μη φυσιολογικής μυϊκής δραστηριότητας που χαρακτηρίζεται από ξαφνικές, ακούσιες, μυϊκές συσπάσεις που προκαλούν τραύμα ή ερεθισμό.

Τα συμπτώματα τους είναι συνήθως δυσκαμψία - ακαμψία και πόνος των εμπλεκόμενων μυών. Συνήθως εμφανίζονται μετά από επαναλαμβανόμενη κίνηση, μόνιμη κακή στάση του σώματος, μυοσκελετικά τραύματα ή φλεγμονές (π.χ. διάστρεμμα, θλάση, θυλακίτιδα, αρθρίτιδα). Μπορεί να είναι χρόνιοι ή οξείς και να εμφανισθούν σε διάφορες μυϊκές ομάδες, πχ στους εν τω βάθει μυς της σπονδυλικής στήλης όπως στον οξύ ή χρόνιο πόνο της οσφύος και του αυχένα. Φυσικά στους μυϊκούς σπασμούς συμπεριλαμβάνονται και οι κατά το κοινώς λεγόμενο κράμπες, που μπορούν να προσβάλλουν κάθε μυ. Συνήθως παρουσιάζονται στα πόδια και στα χέρια, αν και επώδυνες είναι ακίνδυνες, στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτοί δημιουργούνται, όταν τα μυϊκά κύτταρα ξεμείνουν από ενέργεια, δηλαδή νερό, γλυκόζη, νάτριο, κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο.